برآورد صرف ریسک بازار با در نظرگرفتن اهرم بازار در بورس اوراق بهادار تهران

در این تحقیق روش‌ محاسبه صرف ریسک بازار با در نظر گرفتن اهرم بازار )مدل لالی) ارایه گردیده و هم‌چنین توان این مدل با مدل‌های سیگل و ایبوتسون در پیش‌بینی بازده سهام مقایسه شده است. بازدهی مورد انتظار سرمایه‌گذاران در بورس‌هایی که شرکت‌ها از اهرم بالاتری استفاده می‌کنند، بیش از سایر بورس‌هاست. مارتین لالی تخمین زن مرتبط با زمان برای صرف ریسک بازار معرفی کرد که در آن میزان اهرمی بودن شرکت‌ها مورد توجه قرار گرفته بود. به عبارت دیگر با توجه به تغییرات نسبت بدهی شرکت‌ها (نسبت جمع بدهی شرکت‌ها به جمع ارزش شرکت‌ها)، صرف ریسک بازار تغییر کرده و هر چه میزان اهرم بازار و ریسک مالی بازار بالاتر رود، بازدهی مورد انتظار نیز افزایش خواهد یافت. اما مدل‌های سیگل و ایبوتسون اهرم بازار را در اندازه‌گیری صرف ریسک بازار بی‌تأثیر می‌دانند و آن‌را در طول زمان ثابت فرض می‌کنند. در این راستا بر اساس داده‌های جمع‌آوری شده از 69 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1381 تا 1387 با الگوی داده‌های سری زمانی، بازدهی سه ماهه شرکت‌های نمونه به عنوان مبنای آزمون‌ها محاسبه و بکار گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که مدل لالی (تأثیر اهرم‌های بازار)، در مقایسه با مدل‌های ایبوتسون و سیگل به شکل قوی‌تری بازده سهام را تبیین می‌کند. این موضوع را می‌توان به استفاده زیاد شرکت-های بورس تهران از اهرم مالی نسبت داد.